prabins thing
Sa mga hindi nakakaalam, oo sa prabins ako nakatira. kumbaga e araw araw ako lumuluwas ng maynila para magtrabaho, pagkatapos ay uuwi ako ulit sa probinsya.
kaya nga naman problema namin laging magkakaibigan kung san o pano ako uuwi sa tuwing gigimik kami. lagi tuloy akong "iskwater" sa kung saan saang kabahayan.
"O hi tita! Okay naman po ako sa trabaho, haha ganun pa din po. Opo okay po salamat po. Hehe okay na po ako dito. Thanks po."
Lagi ko yang linya sa mga tito't tita ko kung tawaging mga magulang ng mga kaibigan ko. Mahirap maging skwater, madalas kailangan mong maging magaling umarte lalo na sa panahong nagsinungaling ang kaibigan mo. o kaya naman ay kailangang magkunwaring okay ako at normal kahit sa totoo lang e umangat na sa esophagus ko yung tatlong grandeng ininom ko ng straight.
Naging mainstay na din ako sa apartment nang isa kong kaibigan. kumbaga e given na na kapag may gimik e dun ako uuwi. Kama ko ang sofabed, at kwarto ko ang sala.
Lagi tuloy akong kelangang isipin kapag nagpaplano ng gimik. Kelangan overnayt sha kundi nako di ako pwede. O kaya naman e magdamag dapat tayong tatambay dun. nakakahiya naman kasi kung magiiskwater nanaman ako. ngayon pa naman madalas kasama ko sa gimik panay lalaki.
"Ma, si Pauee po, friend ko. Dito po muna sha matulog. Wala na po kasi shang masasakyan pauwi."
Ilang beses ko na narinig yan sa mga kaibigan ko. Pano naman hindi magiisip ng masama ang mga magulang ng mga kaibigan kong lalaki kung linggo linggo na lang e sinasabi nila yan sa parents nila. Damn those malicious minds! Haha.
Lugi nga ako kung magdadala ako ng sasakyan sa tuwing papasok ako o gigimik. Isipin mo ang gasolina, ang toll gate, at kung mamalas malasin pa ako, ang lagay pa sa mga gahamang pulis, luging lugi talaga ako.
At kung sa pamasahe naman, nakow mahina ang 200 pesos saking pamasahe sa isang araw. Kaya nga halos 1/4 ng sweldo ko ay napupunta lang sa pamasahe. Nakatabi na yun e, yung perang napupunta sa drivers ng jeeps, mrt tickets at colorum na vans na parang lumilipad lang kapag dumadating na ang sweldo ko. Nagbabayad ako ng pamasahe para makapagtrabaho, para may ipang bayad ako ng pamasahe. You see the irony in this? Putek yan.
Pero sige di na ako magrereklamo sa layo ng inuuwian ko sa araw araw. Given na yun e. Mas malayo pa nga ang kaleyj ko. (swerte ko lang at dormer ako nun).
Ang pinakamalaking problema ko sa ngayon ay ang bwiset na bwiset na late na pagdating ng bills.
Shempre kelangan kong makishare sa gastusin sa bahay. Dakila ako e, kalahati ng sweldo ko binibigay ko sa nanay ko (oo martyr ako. dapat nga barilin ako sa dapitan. o sige na mali nanaman history ko putek yan. at oo 1/4 na lang ang natitira na panggimik ko. tsk tsk)
Kelan lang e dumating ang bills ng smart bro-ken. Tatlong buwan. Sabay sabay.
Kasama ang disconnection notice.
Yep. Bye-bye internet for now. T_T
So... anyone out there na gustong bilhin tong xbox ko?
kaya nga naman problema namin laging magkakaibigan kung san o pano ako uuwi sa tuwing gigimik kami. lagi tuloy akong "iskwater" sa kung saan saang kabahayan.
"O hi tita! Okay naman po ako sa trabaho, haha ganun pa din po. Opo okay po salamat po. Hehe okay na po ako dito. Thanks po."
Lagi ko yang linya sa mga tito't tita ko kung tawaging mga magulang ng mga kaibigan ko. Mahirap maging skwater, madalas kailangan mong maging magaling umarte lalo na sa panahong nagsinungaling ang kaibigan mo. o kaya naman ay kailangang magkunwaring okay ako at normal kahit sa totoo lang e umangat na sa esophagus ko yung tatlong grandeng ininom ko ng straight.
Naging mainstay na din ako sa apartment nang isa kong kaibigan. kumbaga e given na na kapag may gimik e dun ako uuwi. Kama ko ang sofabed, at kwarto ko ang sala.
Lagi tuloy akong kelangang isipin kapag nagpaplano ng gimik. Kelangan overnayt sha kundi nako di ako pwede. O kaya naman e magdamag dapat tayong tatambay dun. nakakahiya naman kasi kung magiiskwater nanaman ako. ngayon pa naman madalas kasama ko sa gimik panay lalaki.
"Ma, si Pauee po, friend ko. Dito po muna sha matulog. Wala na po kasi shang masasakyan pauwi."
Ilang beses ko na narinig yan sa mga kaibigan ko. Pano naman hindi magiisip ng masama ang mga magulang ng mga kaibigan kong lalaki kung linggo linggo na lang e sinasabi nila yan sa parents nila. Damn those malicious minds! Haha.
Lugi nga ako kung magdadala ako ng sasakyan sa tuwing papasok ako o gigimik. Isipin mo ang gasolina, ang toll gate, at kung mamalas malasin pa ako, ang lagay pa sa mga gahamang pulis, luging lugi talaga ako.
At kung sa pamasahe naman, nakow mahina ang 200 pesos saking pamasahe sa isang araw. Kaya nga halos 1/4 ng sweldo ko ay napupunta lang sa pamasahe. Nakatabi na yun e, yung perang napupunta sa drivers ng jeeps, mrt tickets at colorum na vans na parang lumilipad lang kapag dumadating na ang sweldo ko. Nagbabayad ako ng pamasahe para makapagtrabaho, para may ipang bayad ako ng pamasahe. You see the irony in this? Putek yan.
Pero sige di na ako magrereklamo sa layo ng inuuwian ko sa araw araw. Given na yun e. Mas malayo pa nga ang kaleyj ko. (swerte ko lang at dormer ako nun).
Ang pinakamalaking problema ko sa ngayon ay ang bwiset na bwiset na late na pagdating ng bills.
Shempre kelangan kong makishare sa gastusin sa bahay. Dakila ako e, kalahati ng sweldo ko binibigay ko sa nanay ko (oo martyr ako. dapat nga barilin ako sa dapitan. o sige na mali nanaman history ko putek yan. at oo 1/4 na lang ang natitira na panggimik ko. tsk tsk)
Kelan lang e dumating ang bills ng smart bro-ken. Tatlong buwan. Sabay sabay.
Kasama ang disconnection notice.
Yep. Bye-bye internet for now. T_T
So... anyone out there na gustong bilhin tong xbox ko?
0 ang naki-usyoso:
Post a Comment