Halika, dito ka muna sa tabi ko.
Pare ko, hindi ganyan kadali ang buhay.
Hindi ka gigising sa umaga na laging may nakahain ng almusal sa lamesa. Hindi ka aabutan ng tuwalya't sabon kapag maliligo ka na. Hindi laging plantsado ang damit na nasa aparador. Hindi ganon yon pare.
Pare ko, hindi ganyan kadali magdesisyon.
Hindi lahat ng pagpipiliian ay itim at puti. Hindi lahat ng desisyon ay pwede mo ilagay sa timbangan. At hindi kailanman magpapapansin sa harapan mo ang tama at nararapat. Seryoso pare, hindi yun ganon.
Pare ko, hindi ganyan kadali makalimot.
Hindi nadadaan sa pagtulog ang mga bagay. Hindi mawawala sa isip mo kung palagi mong iisipin. Hindi nadadaan sa pagtawa at sa paggawa ng kalokohan para matabunan ang inaayawang alaala. Hindi yun kusang magpupumiglas paalis sa isip mo. Pagbali-baliktarin mo man ang mundo, pare, hindi yun ganon.
Pare ko, hindi ganyan kadali tumakbo palayo.
HIndi ka maitatago ng layo ng lugar na pinuntahan mo. Hindi pwedeng hindi ka masundan kung ang sarili mo naman ang nagbibigay ng direksyon papunta sayo. Hindi madadaan sa bilis ng takbo. Nakakalungkot man pare, pero hindi yun ganon.
Tigil muna pare. Pahinga ka muna.
Wag kang tutulala. Wag mong pag-isipan.
Hinga ka muna ng malalim.
Hindi ka gigising sa umaga na laging may nakahain ng almusal sa lamesa. Hindi ka aabutan ng tuwalya't sabon kapag maliligo ka na. Hindi laging plantsado ang damit na nasa aparador. Hindi ganon yon pare.
Pare ko, hindi ganyan kadali magdesisyon.
Hindi lahat ng pagpipiliian ay itim at puti. Hindi lahat ng desisyon ay pwede mo ilagay sa timbangan. At hindi kailanman magpapapansin sa harapan mo ang tama at nararapat. Seryoso pare, hindi yun ganon.
Pare ko, hindi ganyan kadali makalimot.
Hindi nadadaan sa pagtulog ang mga bagay. Hindi mawawala sa isip mo kung palagi mong iisipin. Hindi nadadaan sa pagtawa at sa paggawa ng kalokohan para matabunan ang inaayawang alaala. Hindi yun kusang magpupumiglas paalis sa isip mo. Pagbali-baliktarin mo man ang mundo, pare, hindi yun ganon.
Pare ko, hindi ganyan kadali tumakbo palayo.
HIndi ka maitatago ng layo ng lugar na pinuntahan mo. Hindi pwedeng hindi ka masundan kung ang sarili mo naman ang nagbibigay ng direksyon papunta sayo. Hindi madadaan sa bilis ng takbo. Nakakalungkot man pare, pero hindi yun ganon.
Tigil muna pare. Pahinga ka muna.
Wag kang tutulala. Wag mong pag-isipan.
Hinga ka muna ng malalim.
0 ang naki-usyoso:
Post a Comment