look, the glass is half full
cinomment ko yang title to two of my closest friends lately who have their own fair share of problems. yes, for me it is a fair share.
lahat naman sa mundo may problema. hindi mo nga masasabi na mas malalim ang problema mo kesa sa iba. kasi darating at darating ka sa punto na marerealize mo na putek para mong sinabing ingrown lang ang problema mo kumpara sa amputation ng iba. there's always someone else out there na masasabi mong di mo kakayanin i-fit yung shoes nila, that is kung meron silang shoes in the first place.
you get my drift. sabi ni einstein everything is relative. kung sa akin e feeling ko pasan ko na ang mundo, malamang sa malamang para sa iba e mundo ng langgam lang ang pasan ko. pero ako ang nakakaexperience ng pag-pasan na yun e, at ang pakiramdam ko e pasan ko ang mundo ng dinosaurs. mababaw man para sa iba, malamang sa taong nagdadala e kasing lalim na yun ng pacific ocean and atlantic sea combined.
pero pero, lagi naman may brighter side ang things e. di ba nga sabi nila nasa nagdadala lang yan. di ka ba nagtataka na yung iba e kering keri lang nila yung problems nila, kahit pa ga-universe na ang pasan nila. isipin mo na lang na kung universe yung buhat mo, super cool malamang nasa outer space ka na.
ang punto ko lang naman, lahat ng tao may problems. and no man is an island. andito tayo para sa isa't isa. plus the fact na pwede tayong mag-inuman, yey!
pero seriously, joke lang di ko kayang magserious. so slightly seriously, so far madami pa tayong tao sa mundo. and andito tayo para magdamayan di ba? I mean di pa naman umabot sa point na silya o kaya lamesa na ang kadamay mo.
sabi nga ng meralco di ba, may liwanag ang buhay. bukas makalawa, sa isang araw, sa akinse, sa katapusan, sa isang buwan, sa isang taon or kahit kelan pa, pasasaan pa at masosolve din ang problemang yan. shempre may darating pa din na bagong problem, pero the heck, bring it! kayang kaya sus. yun lang pala e.
ngiti ngiti ngiti. kahit magmukhang autistic ka pa.
and don't worry, malamig pa yung tubig sa baso. ^______^
lahat naman sa mundo may problema. hindi mo nga masasabi na mas malalim ang problema mo kesa sa iba. kasi darating at darating ka sa punto na marerealize mo na putek para mong sinabing ingrown lang ang problema mo kumpara sa amputation ng iba. there's always someone else out there na masasabi mong di mo kakayanin i-fit yung shoes nila, that is kung meron silang shoes in the first place.
you get my drift. sabi ni einstein everything is relative. kung sa akin e feeling ko pasan ko na ang mundo, malamang sa malamang para sa iba e mundo ng langgam lang ang pasan ko. pero ako ang nakakaexperience ng pag-pasan na yun e, at ang pakiramdam ko e pasan ko ang mundo ng dinosaurs. mababaw man para sa iba, malamang sa taong nagdadala e kasing lalim na yun ng pacific ocean and atlantic sea combined.
pero pero, lagi naman may brighter side ang things e. di ba nga sabi nila nasa nagdadala lang yan. di ka ba nagtataka na yung iba e kering keri lang nila yung problems nila, kahit pa ga-universe na ang pasan nila. isipin mo na lang na kung universe yung buhat mo, super cool malamang nasa outer space ka na.
ang punto ko lang naman, lahat ng tao may problems. and no man is an island. andito tayo para sa isa't isa. plus the fact na pwede tayong mag-inuman, yey!
pero seriously, joke lang di ko kayang magserious. so slightly seriously, so far madami pa tayong tao sa mundo. and andito tayo para magdamayan di ba? I mean di pa naman umabot sa point na silya o kaya lamesa na ang kadamay mo.
sabi nga ng meralco di ba, may liwanag ang buhay. bukas makalawa, sa isang araw, sa akinse, sa katapusan, sa isang buwan, sa isang taon or kahit kelan pa, pasasaan pa at masosolve din ang problemang yan. shempre may darating pa din na bagong problem, pero the heck, bring it! kayang kaya sus. yun lang pala e.
ngiti ngiti ngiti. kahit magmukhang autistic ka pa.
and don't worry, malamig pa yung tubig sa baso. ^______^
0 ang naki-usyoso:
Post a Comment